Σαν βγεις στον πηγαιμό για τον Κωστάκη
*,
να εύχεσαι να' ναι σύντομος ο δρόμος,
χωρίς μπιστιριές, χωρίς βάραθρα.
Τους λύκους και τις αρκούδες, τον θυμωμένο αράπη να φοβάσαι.
Να εύχεσαι να' ναι σύντομος ο δρόμος.
Λίγα τα ανοιξιάτικα πρωινά να είναι, που με τι αγανάκτηση,
με πόση απογοήτευση, θα σκαρφαλώνεις σε βράχια πρωτοϊδωμένα.
Να μην σταματήσεις σε τρύπες δραγασιώτικες
και στις πηγές, νερό να μην ξεχάσεις να γεμίσεις,
ανηφοριά κι απελπισία, κατηφοριά και σαβούρντα,
και ζωνάρια απότομα κάθε λογής,
όσα λιγότερα μπορείς πιο απότομα ζωνάρια.
Σε καταφύγια πολλά να πας, να πάρεις ανάσες
και να μάθεις απ' τους ταλαίπωρους οδοιπόρους.
Πάντα στο νου σου όμως να' χεις τον Κωστάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μην καθυστερείς στο ταξίδι διόλου.
Καλύτερα ώρες λίγες να διαρκέσει,
γιατί ένα ερείπιο θα είσαι όταν θα φτάσεις στη σπηλιά,
πλούσιος όμως με όσα κέρδισες στα μονοπάτια,
μην προσδοκώντας πλούτη να σου δώσει ο Κωστάκης.
Ο Κωστάκης σ' έδωσε το ξεθεωτικό ταξίδι.
Χωρίς αυτόν δε θα 'βγαινες ποτέ στα μεγάλα Όντρια.
Αλλά δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχικό τον βρεις, ο Κωστάκης δε σε γέλασε.
Έτσι πτώμα που έγινες, με τόσο περπάτημα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Κωστάκηδες τι σημαίνουν...
Σάββατο 2 Μαΐου, η Cyberότσαρκα θα μπει στη σπηλιά...
Όσοι φοβάστε τις αρκούδες και τον θυμωμένο αράπη,
επικοινωνήστε...
* Respect and no comments...
"Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να εύχεσαι να' ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, το θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι. Τέτοια στο δρόμο σου ποτέ σου δε θα βρεις, αν μέν' η σκέψη σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνισις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον Άγριο Ποσειδώνα δε θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου. Να εύχεσαι να' ναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους. Να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους, κι ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά. Σε πόλεις Αγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους. Πάντα στο νου σου να' χεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου. Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο, μην προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη. Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτή δε θα 'βγαινες ποτέ στο δρόμο. Αλλά δεν έχει να σε δώσει πια. Κι αν πτωχική τη βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν."
Κωνσταντίνος Καβάφης