Σκήτη Αντωνίου Νο1 και Νο2
- Σε ποιο σημείο είναι αδύνατο να χτίσουμε ένα ασκηταριό;
...ρώτησε στην ομήγυρη κάποιος από τους συγκεντρωμένους μοναχούς και κάποιος άλλος έσπευσε να του δείξει έναν πελώριο βράχο, κρεμασμένο στο κενό, που μόνο φόβο μπορούσε να προκαλέσει.
- Ε, εκεί θα το χτίσουμε... ολοκλήρωσε στη συνέχεια ο πρώτος!
Κάπως έτσι περιγράφουν κάποιοι καλόγεροι στο Άγιον Όρος το πως ξεκίνησαν την μοναστική ζωή, οι πρώτοι ασκητές στο περιβόλι της Παναγίας. Πραγματικά, υπάρχουν σκήτες και μοναστήρια στον Άθωνα που ο θαυμασμός για τον τρόπο με τον οποίο κατασκευάστηκαν και για την τοποθεσία που επελέγη για να χτιστούν, είναι το λιγότερο που μπορεί να νοιώσει κανείς...
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στη θρησκευτική παράδοση που η ανθρώπινη δραστηριότητα ξεπερνά τα συνηθισμένα όρια και σε κάνει να πιστέψεις ότι η εσωτερική δύναμη που μπορεί να διαθέτει ένας άνθρωπος είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που νομίζει ότι έχει…
Και δεν είναι μόνο κάποιες από τις σκήτες και τις μονές του Αγίου Όρους που χτίστηκαν με τον παράδοξο τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω. Κι εδώ στα μέρη μας, δίπλα μας, υπάρχουν περιπτώσεις όπου, μικρότερες σκήτες, αψηφώντας τους ανθρώπινους νόμους, κρέμονται επί αιώνες στα βράχια για να μας θυμίζουν ότι στη ζωή, τελικά, λίγα πράγματα είναι ακατόρθωτα.
Κάπως έτσι νοιώσαμε, κι αυτές ήταν οι πρώτες σκέψεις που κάναμε, για μία ακόμη φορά σε εξόρμηση της Cyberότσαρκας, όταν πρωτοαντικρύσαμε τη Σκήτη του Αντωνίου, λίγο έξω από το Νεστόριο...
Η Σκήτη του Αντωνίου βρίσκεται χτισμένη στην εσοχή ενός μεγάλου βράχου, δίπλα στον ποταμό Αλιάκμονα, περίπου τρία χιλιόμετρα πάνω από το Νεστόριο, όπως πηγαίνεις για το Πεύκο. Μία πινακίδα που έχει τοποθετηθεί στο σημείο όπου πρέπει να αφήσεις την άσφαλτο και να συνεχίσεις κατηφορίζοντας στον χωματόδρομο που καταλήγει στο ποτάμι, σε οδηγεί σχεδόν κάτω από τη σκήτη. Κανείς όμως δεν φαίνεται να έχει φροντίσει να επισημάνει σε ποιο ύψος του χωματόδρομου πρέπει να σταματήσεις και να κοιτάξεις ψηλά για να δεις το ασκηταριό το οποίο είναι χτισμένο σε τέτοια θέση που δεν φαίνεται εύκολα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ακόμα κι όταν καταφέραμε κι εντοπίσαμε το κτίσμα, κάποιοι δυσκολεύτηκαν να το δουν, παρόλο που οι οδηγίες προς τα που έπρεπε να κοιτάξουν, ήτανε σαφείς.
Ο χωματόδρομος που οδηγεί κάτω στο ποτάμι, μερικές δεκάδες μέτρα πριν από τη σκήτη, έχει κλείσει για τα αυτοκίνητα καθώς έχει πέσει ένα μεγάλο κομμάτι βράχου. Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος που καταφέραμε να εντοπίσουμε το ασκηταριό, διότι αφήνοντας τα αυτοκίνητα, συνεχίσαμε με τα πόδια και παρατηρήσαμε καλύτερα την περιοχή. Αν δεν ήταν κομμένος ο δρόμος θα φτάναμε μέχρι τον Αλιάκμονα, έχοντας προσπεράσει τον προορισμό μας, όπως είχε γίνει και πριν από ενάμισυ περίπου χρόνο, την πρώτη φορά που ψάξαμε.
Σχεδόν καμουφλαρισμένο το ασκηταριό, στέκει πάνω από τον ποταμό, στη μέση περίπου ενός κάθετου βράχου. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για να κατασκευαστεί και ο τρόπος με τον οποίο «στριμώχτηκε» μέσα στον βράχο, σου δίνουν την εντύπωση ότι αποτελεί μέρος του φυσικού τοπίου και δεν είναι κάτι πρόσθετο σε αυτό. Το μέγεθός του είναι μικρό και πιθανόν να πρόκειται για μονόχωρο κτίσμα. Κάποια σκαλιστά σημάδια που βρήκαμε όταν πλησιάσαμε από κάτω, ίσως μαρτυρούν ότι αυτοί που ανεβοκατέβαιναν στη σκήτη πιθανόν να το έκαναν με κάποια μόνιμα τοποθετημένη κατασκευή.
Παρόλο που στην περιοχή εξορμήσαμε οργανωμένα δύο φορές, στις αρχές του περασμένου Μαΐου, μέσα στη σκήτη, δεν καταφέραμε να μπούμε... Την πρώτη φορά που το επιχειρήσαμε, στη δεύτερη οργανωμένη εξόρμηση, είχαμε μαζί μας και ορειβατικό εξοπλισμό αλλά δυστυχώς το σημείο στο οποίο βρίσκεται το κτίσμα είναι δύσκολο στην προσέγγιση ακόμη και με σχοινιά. Οι δύο αποτυχημένες προσπάθειες καταρρίχησης εκείνης της ημέρας, από τα μέλη της ομάδας που διαθέτουν την γνώση για να κάνουν κάτι τέτοιο, απλά προσέθεσαν στην εμπειρία και τη γνωριμία μας με την περιοχή, για την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να μπούμε μέσα...
Ο Αντώνιος δεν καταφέραμε να μάθουμε ποιος ήταν... Οι ελάχιστες πληροφορίες που συλλέξαμε, μιλούν για κάποιον μοναχό που έζησε κάποτε εκεί αλλά κανείς από τους λίγους που ρωτήσαμε, δεν γνώριζε να μας πει περισσότερα. Σε αυτό έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να μπούμε στη σκήτη και σταματήσαμε την αναζήτηση. Οι εξερευνήσεις όμως, στα μυστικά του τόπου μας, δεν σταματάνε έτσι απλά. Αυτό σημαίνει ότι τις εικόνες μέσα από το ασκηταριό αλλά και τα ιστορικά στοιχεία που λείπουν, θα τα δούμε σύντομα στο άρθρο Σκήτη Αντωνίου Νο3.
Εξόρμησαν – Συνεργάστηκαν: wimax, tasos, nio, toulias, pati, mpouris, anastasia, garavelas.
Παρόμοια άρθρα:
Άι Νικόλας ο Κρεμαστός – Αμπελόκηποι Καστοριάς