Στον Απολιθωμένο Σκουπιδότοπο του Νοστίμου Νο1

Έξι χρόνια συμπληρώνονται φέτος στα διαδικτυακά μονοπάτια για την Cyberότσαρκα και δεν ήταν λίγες οι φορές που ξεκινήσαμε να επισκεφθούμε μια περιοχή προκειμένου να "ανακαλύψουμε" κάτι για το οποίο είχαμε κάποιες ελάχιστες πληροφορίες αλλά καταλήξαμε να εντοπίσουμε κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ψάχναμε. Μια παρόμοια εμπειρία είχαμε και πριν από λίγες εβδομάδες…

Η μόνη πληροφορία που διαθέταμε ήταν για μία σπηλιά κοντά στο Νόστιμο, μέσα σε ένα ρέμα, δυτικά του χωριού. Για πολλοστή φορά λοιπόν μπήκαμε στα αυτοκίνητά μας χωρίς να γνωρίζουμε που ακριβώς θα πάμε, πως θα πάμε και τι θα συναντήσουμε. Φτάσαμε στο Νόστιμο και ξεκινήσαμε για την αναζήτηση του ρέματος, το οποίο βρίσκεται δίπλα σχεδόν στο χωριό. Όταν καταφέραμε και εντοπίσαμε την τοποθεσία, συμφωνήσαμε ότι έπρεπε να κατεβούμε χαμηλά στην κοίτη για να αρχίσουμε το ψάξιμο της σπηλιάς. Οι δύο ώρες που ξοδέψαμε εκεί κάτω δεν μας οδήγησαν στη σπηλιά, την οποία και δεν καταφέραμε να βρούμε. Για καλή μας τύχη όμως, μέσα στο ρέμα, ανακαλύψαμε ένα ολόκληρο "μουσείο" σκουπιδιών, το οποίο από μόνο του συνιστούσε ένα καλό θέμα για τη σελίδα μας…

Η ακριβής τοποθεσία αυτού του ξεχωριστού σκουπιδότοπου βρίσκεται μόλις 800 μέτρα από τον οικισμό του Νοστίμου και η πρόσβαση γίνεται εύκολα μέσω ενός χωματόδρομου, κακής όμως βατότητας, που ενώνει το Νόστιμο με τα Σπήλαια. Εάν διαθέτουμε συμβατικό αυτοκίνητο το καλύτερο είναι να το αφήσουμε μέσα στο χωριό και να φτάσουμε στον σκουπιδότοπο του ρέματος με τα πόδια. Ο σκουπιδότοπος είναι γεμάτος με κάθε λογής απορρίμματα. Μέσα στο ρέμα, στις πλαγιές του ρέματος, αλλά και στο φρύδι του ρέματος, μπορεί κανείς να θαυμάσει την πολυχρωμία που προσέφεραν οι υπαίθριοι καλλιτέχνες εναποθέτοντας απλόχερα στη φύση, τα σκουπίδια – "εκθέματά" τους. Ανάμεσα στα "εκθέματα" μπορούμε να διακρίνουμε ηλεκτρικές κουζίνες, στρώματα, πλαστικές καρέκλες και βαρέλια, λάστιχα αυτοκινήτων, λεκάνες, λαμαρίνες, ακόμα και χάπια για την ακράτεια, και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του ανυποψίαστου επισκέπτη...

Ιδιαίτερη θέση στους χώρους του υπαίθριου αυτού "μουσείου" καταλαμβάνουν η "μασίνα" και το περίβλημα συσκευασίας από κάποιο φωτοβολταϊκό πάνελ, σε ένα νοσταλγικό πάντρεμα του ενεργειακού χθες με το ενεργειακό σήμερα… Εντύπωση προκαλεί και το ιπτάμενο ψυγείο που έχει τοποθετηθεί με ειδικό τρόπο στη βάση ενός κορμού και στην κυριολεξία στέκεται στον αέρα πάνω από το ρέμα, αψηφώντας τους νόμους της βαρύτητας από τους οποίους δεν μπόρεσαν να γλιτώσουν τα υπόλοιπα εκθέματα.

Περιηγηθήκαμε μέσα κι έξω από τον σκουπιδότοπο, βγάλαμε φωτογραφίες αλλά δεν προλάβαμε να δούμε όλους τους εκθεσιακούς του χώρους καθώς η εξόρμησή μας έγινε απόγευμα και η νύχτα έφτασε γρήγορα… Δεν καταφέραμε να μάθουμε αν τα εκθέματα φτάνουν και χαμηλότερα, όπως συνεχίζει το ρέμα, κι έτσι αφήσαμε ανοιχτή ημερομηνία για μια νέα εξόρμηση στην περιοχή, με την πρώτη ευκαιρία. Η πρόσβαση όπως είπαμε είναι σχετικά εύκολη, λίγη προσοχή απαιτείται μόνο στην κατάβαση. Υπάρχει ειδικό μονοπάτι στην ανατολική πλευρά, το οποίο αφού μας οδηγήσει μέχρι την κοίτη, μας δίνει την ευκαιρία να διασχίσουμε το ρέμα ανάποδα και να δούμε τα εκθέματα από κάτω προς τα πάνω. Όσοι δεν έχετε τις φυσικές αντοχές να κατεβείτε από το μονοπάτι μπορείτε να κάνετε τη βόλτα σας ψηλά, στο φρύδι του ρέματος, δίπλα από τον χωματόδρομο, όπου κι εκεί εκτίθεται σημαντικός αριθμός σκουπιδιών (κυρίως υφάσματα, τελάρα και τσουβάλια). Είναι σίγουρο ότι ο σκουπιδότοπος θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό εξορμηστή που θα τον επισκεφθεί και οι ψηφιακές γραμμές μιας ιστοσελίδας όπως είναι η Cyberότσαρκα, δεν αρκούν για να αποτυπώσουν την πολύχρωμη και πολυποίκιλη πραγματικότητά του...

Η μόνη παραφωνία στον σκουπιδότοπο είναι κάποιοι καταρράκτες που υπάρχουν μέσα στο ρέμα και ειδικά τώρα τον χειμώνα, χαλάνε την ακουστική της έκθεσης και την εσωτερική της αρμονία. Ο μεγαλύτερος από τους καταρράκτες και πλησιέστερος στον χωματόδρομο (ακριβώς από δίπλα), φτάνει σε ύψος τα δέκα μέτρα ενώ ανάμεσα σε αυτούς που υπάρχουν σε χαμηλότερα υψόμετρα είναι κι ένας κοντά στα έξι.

Όσοι λοιπόν πάρετε απόφαση να ανεβείτε μέχρι το Νόστιμο για να θαυμάσετε το μουσείο παλαιοντολογίας του χωριού και το απολιθωμένο δάσος, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και τον σκουπιδότοπο της περιοχής. Η καλύτερη εποχή για μια τέτοια εξόρμηση είναι η περίοδος τέλη καλοκαιριού – αρχές φθινοπώρου, οπότε οι καταρράκτες στερεύουν και σταματούν να ηχορυπαίνουν τον χώρο. Η υγρασία επίσης είναι σε χαμηλά επίπεδα και δεν παρασέρνονται από το νερό τα εκθέματα, κάτι που απαιτεί και μεγαλύτερη προσπάθεια για να τα εντοπίσουμε. Το υπαίθριο αυτό "μουσείο" είναι ανοιχτό 24 ώρες και πολλά από τα εκθέματα φαίνεται να βρίσκονται τόσο καιρό μέσα στο ρέμα που κάποια έχουν αρχίσει ήδη και απολιθώνονται, δημιουργώντας έτσι ένα δεύτερο απολιθωμένο δάσος μέσα στο ήδη γνωστό δάσος της ευρύτερης περιοχής, όχι όμως από κορμούς δέντρων, αλλά από σωρούς απορριμμάτων…

Εξόρμησαν – Συνεργάστηκαν: toulias, stathis, mpezas, garavelas.